2- احكام مهر

قرآن كريم:

1- (وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْ‌ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنِيئاً مَرِيئاً) [1]

«مهر زنان را در كمال رضايت وطيب خاطر به آنها بدهيد، پس اگر پاره‌اى از آن را به رضايت به شما بخشيدند برخوردار شويد كه آن شما را حلال وگوارا خواهد بود.»

2- (وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَاراً فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُبِيناً* وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى‌ بَعْضُكُمْ إِلَى‌ بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنكُم مِيثَاقاً غَلِيظاً) [2]

«واگر تصميم گرفتيد كه همسر ديگرى به جاى همسر خود انتخاب كنيد، ومال فراوانى (به عنوان مهر) به او پرداخته‌ايد، چيزى از آن را نگيريد، آيا براى بازپس گرفتن (مهر زنان) متوسل به تهمت وگناه‌