6- صحت تزويج پدر وجد وبه جريان افتادن اين تزويج، مشروط است به اين كه فسادى بر آن مترتب نشود، بلكه احتياط، در اين جا، مراعات مصلحت است. براى مثال: ولى نبايد كسى را كه زير سرپرستى اوست، به ازدواج كسى در آورد كه در او عيبى است، خواه عيبى كه موجب فسخ مى‌شود يا خير، چون در آن فساد نهفته است.

اما اختيار همسران در پايين‌ترين مهر براى پسر وبالاترين مهر براى دختر، شرط نيست.

7- اگر ولى (پدر وجد) مانع از ازدواج دختر باكره‌اى شود، بطوريكه موجب ضرر وزيان به او، ويا حرجى براى او، ويا سبب فسادى در جامعه شود، ولايت آن ولى ساقط مى‌گردد ودختر مى‌تواند خود رأساً وبدون اذن ولى اقدام به ازدواج كند، واگر دختر باكره، غير رشيده باشد ولايت از آن حاكم شرع خواهد بود.

مسائل فرعى‌

1- براى زنى كه اختياردار خود مى‌باشد مستحب است كه از پدر وجدش اذن خواهد، واگر آنها نباشند برادرش را وكيل گيرد، واگر چندين برادر داشت در صورت يكسان بودن در امتيازات، برادر بزرگتر را بر گزيند، ودر غير اين صورت بر پايه موازين شرعى برادر متقى‌تر وداناتر ودور انديشتر را بر گزيند.

2- وصى مى‌تواند مجنونى را كه تحت سرپرستى اوست ودر حال جنون به سن بلوغ رسيده ونيازمند ازدواج باشد، به ازدواج در آورد