من اى پيامبر خدا. پس چون پيامبر از مهر پرسيد، مرد گفت: چيزى ندارم.... پيامبر فرمود: «آيا چيزى از قرآن را نيك مى‌دانى؟» گفت:

آرى. پيامبر فرمود: «شما را به عقد يكديگر در مى‌آورم بر پايه آنچه از قرآن نيك مى‌دانى. آن را به اين زن بياموز.» [1]

3- در حديث طولانى از اميرالمؤمنين عليه السلام رسيده كه به زنى فرموده است: «آيا تو ولى و سرپرستى دارى؟» عرض كرد: آرى، اينها برادران من هستند. حضرت عليه السلام به آنها فرمود: «حكم من درباره شما و خواهرتان رواست؟» عرض كردند آرى. امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

«خداوند ومسلمانان حاضر را گواه مى‌گيرم كه من اين دختر را به عقد اين پسر در آوردم در قبال چهار صد درهم كه از دارايى خود من است.» [2]

تفصيل احكام:

تعريف: حقيقت عقد نكاح، التزامى است طرفينى در همزيستى با يكديگر در يك زندگى مشترك، كه به موجب آن زن بر مرد حلال مى‌شود، وآن عبارت است از (ايجاب) زن يا وكيل او، و (قبول) مرد يا وكيل او، به مصداق اين‌آيه قرآنى كه: (وَأَخَذْنَ مِنكُم مِيثَاقاً غَلِيظاً) [3]

«و همسران شما پيمان محكمى (به هنگام عقد ازدواج) از شما گرفته‌اند.»