«وَمَنْ كَانَ مَنْزِلُهُ خَلْفَ هذِهِ المْوَاقِيت مِمَّا يَلِي مَكَّةَ فَمِيقَاتُهُ مَنْزِلُهُ» [1].

«كسى كه منزلش بعداز اين ميقاتها و قبل از مكّه است پس ميقات او همان منزل اوست.»

6- از ايّوب برادر اديم آمده است: از ابو عبداللَّه عليه السلام پرسيده شد: در كجا جامه از كودكان بگيرند؟ حضرت عليه السلام فرمود:

«كَانَ أَبِي يُجَرِّدُهُمْ مِنْ فَخٍّ» [2].

«پدرم از فخّ جامه از ايشان مى‌گرفت.»

7- از ابى عبداللَّه عليه السلام نقل است كه فرمود:

«مَنْ أَرَادَ أَنْ يَخْرُجَ مِنْ مَكَّةِ لِيَعْتَمِرَ، أَحْرَمَ مِنَ الْجَعْرانَةِ أَوِ الْحُدَيبِيَةِ أَوْ مَا أَشْبَهَها» [3].

«كسى كه مى‌خواهد از مكّه براى احرام عمره خارج شود، از جعرانه يا حديبيه يا نظاير آن احرام مى‌كند.»

تفصيل احكام:

ميقات به موضعى گفته مى‌شود كه شارع مقدّس آن را مشخّص كرده تا محلّ احرام حاجيان باشد كه همگى ده موضع مى‌باشند كه حاجى بايد در يكى از آنها احرام بندد و حق ندارد از روى اختيار و پيش از احرام بستن از آنها بگذرد. شرح آن چنين است:

اوّل- ذوالحليفه‌: كه مسجد شجره در آن قرار دارد. آن دورترين ميقات از