أَمْيالٍ، فَيَكُونُ حَذاءَ الشَّجَرَةِ مِنَ الْبَيْداءِ» [1].

«هركه يكماه در مدينه اقامت كند و آهنگ حجّ كند، ولى تصميم بگيرد كه از غير راهى خارج گردد كه اهل مدينه از آن خارج مى‌گردند. پس احرامش بايد از شش مايلى صورت پذيرد، يعنى جايى در صحرا كه موازى مسجد الشجره مى‌باشد.»

3- از اسحاق بن عمّار نقل است كه گفت: امام موسى بن جعفر عليه السلام پيرامون مردى سؤال كردم كه براى عمره مى‌آيد و قصد عمره در رجب را دارد ولى پيش از رسيدن به عقيق، هلال بر او هويدامى گردد (يعنى ماه شعبان فرا مى‌رسد) آيا پيش از ميقات احرام بندد و عمره را براى رجب قرار دهد، يا اينكه احرام را تا عقيق به تأخير اندازد و به شعبان واگزارش كند؟

حضرت عليه السلام فرمود:

«يُحْرِمُ قَبْلَ الْوَقْتِ لِرَجَبٍ فَإِنَّ لِرَجَبٍ فَضْلًا وَهُوَ الَّذِي نَوى‌» [2].

«پيش از ميقات براى رجب احرام مى‌كند كه رجب را فضيلتى است، و اين همان است كه نيّت كرده بود.»

4- از على بن حمزه نقل است كه گفت: به حضرت صادق عليه السلام نوشتم و از او درباره مردى پرسش كردم كه- توسط نذر يا قسم- بر خود واجب كرده بود كه از كوفه احرام كند. حضرت عليه السلام فرمود:

«يُحْرِمُ مِنَ الْكُوفَةِ» [3].

«از كوفه احرام كند.»

5- از ابو عبداللَّه عليه السلام در حديثى نقل است كه فرمود: