و پيمان بسته كه دعايت را برآورده سازد، پس چرا در دنيا نيز همچون
آخرت به مراتب بالا چشم ندوزى؟ پس بهره خود را از دنيا فراموش نكن.
دوم- در حديث از حضرت سجّاد عليه السلام آمده است كه فرمود:
«حُجُّوا وَاعْتَمِرُوا تَصِحُّ أَبْدانُكُمْ...» [1]
«به حجّ و عمره برويد تا سلامتى يابيد...»
و تو امروز در حجّى، پس شايسته است براى سلامتى و حفظ نيروى خود
برنامهاى داشته باشى، و اگر مرضى دارى در كنتُرل و عدم انتشار آن در پيكر خود
كوتاهى مكن. بدينسان آهنگ آن كن كه بيماريهايت را بهبود بخشى و تندرستى خود را پاس
دارى، و از خداى سبحان بخواه تا واپسين دم حيات سلامتت بدارد و از او بخواه عمرى
طولانى همراه با سلامت دين و جسم، روزيت سازد.
سوم- شايسته است نسبت به توصيههاى بهداشتى كارشناسان چه در كشور خود
و چه در سرزمين مقدّس جدّاً متعهد باشى، و بدان كه مخالفت با پارهاى از اين
توصيهها گاهى به زيانى بزرگ منجر مىشود كه خود شرعاً حرام مىباشد.
بدين ترتيب اگر اهل منطقهاى هستى كه داراى آب و هواى معتدل يا سرد
است از خورشيد زدگى يا خشك شدن آب بدن بپرهيزى، چه ممكن است امروز يا فردا به
سلامتى تو زيان رساند. يك حاجى بايد هميشه آدرس محل اقامت خود را در شهر يا مشاعر
همراه خود داشته باشد، و حتّى الامكان از اينكه تنها بيرون رود بپرهيزد، چرا كه
شايد نيازمند همراهت گردى. با خود براى موارد فوقالعاده قدرى پول همراه داشته
باش، و اگر راه را گم كردى
[1] - وسائل الشّيعه، ج 8، ابواب وجوب الحجّ، ص 5، باب 1، حديث 7.