قَتَلَ صَيْداً فَعَلى‌ أَبِيهِ» [1].

«اگر مردى پسرش را كه خُرد است به حجّ بَرد بايد به او دستور دهد كه لبّيك گويد و نيّت حجّ نمايد اگر نتوانست بخوبى لبّيك گويد از عوض او لبّيك مى‌گويند و او را طواف مى‌دهند و بجاى او نماز مى‌گزارند»، عرض كردم: آنها نمى‌توانند قربانى دهند؟

حضرت عليه السلام فرمود: «بجاى كودكان ذبح مى‌شود و بزرگان روزه مى‌گيرند. جامه وعطرى كه از بزرگان بازداشته مى‌شود از ايشان نيز بازداشته مى‌شود و اگر كودك شكارى كرد كفّاره آن بر پدرش خواهد بود.»

4- از شهاب به نقل از ابو عبداللَّه عليه السلام آمده است كه از حضرتش پيرامون پسر ده ساله‌اى پرسيدم كه آيا حجّ مى‌گزارد؟ حضرت عليه السلام فرمود:

«عَلَيْهِ حِجَّةُ الْإِسْلَامِ إِذَا احْتَلَمَ، وَكَذ لِكَ الْجَارِيَةُ عَلَيْها الْحَجُّ إِذا طَمِثَتْ» [2].

«اگر محتلم مى‌شود بر اوست حجّة الاسلام و اگر دختر هم حيض شود حجّ بدو واجب مى‌گردد.»

5- از ابو عبداللَّه عليه السلام در حديثى آمده است كه فرمود:

«لَوْ أَنَّ غُلاماً حَجَّ عَشْرَ حِجَجٍّ ثُمَّ احْتَلَمَ كَانَتْ عَلِيْهِ فَرِيضَةُ الْإِسْلَامِ» [3].

«اگر پسر بچّه‌اى ده بار حجّ گزارد و سپس محتلم شود باز بايد اين فريضه اسلامى را بجاى آورد.»

6- از ابو الحسن موسى عليه السلام نقل است كه فرمود:

«لَيْسَ عَلَى الْمَمْلُوكِ حَجٌّ وَلَا عُمْرَةٌ حَتّى‌ يُعْتَقَ» [4].