عليّ حرام، فقال رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: لم تصنع شيئاً، كيف تأمر بالمعروف وتنهى عن المنكر إذا لم تخالط الناس؟ وسكون البرية بعد الحضر كفر للنعمة. (إلى أن قال) ثمّ قال صلى الله عليه و آله: بئس القوم قوم لا يأمرون بالمعروف ولا ينهون على المنكر، بئس القوم قوم يقذفون الآمرين بالمعروف والناهين عن المنكر، بئس القوم قوم لا يقومون للَّه‌تعالى بالقسط

، بئس القوم قوم يقتلون الذين يأمرون الناس بالقسط...» [1].

«پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نزد اهل صفّه مى‌آمد و آنان مهمان رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند...» تا اينكه فرمود: «سعد بن اشجّ بلند شد و گفت: من خدا و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و همه حاضرين را گواه مى‌گيرم كه خواب شب بر من حرام باشد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «هيچ كارى انجام ندادى، اگر با مردم معاشرت نكنى چگونه امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنى؟ باديه‌نشينى بعداز شهرنشينى، كفران نعمت است.» تا اينكه فرمود: «پس پيامبر خدا فرمود: بدترين قوم قومى است كه امر به معروف و نهى از منكر نمى‌كنند. بدترين قوم، قومى است كه آمران به معروف و ناهيان از منكر را متّهم مى‌سازند. بدترين قوم، قومى است كه براى خدا، اقامه قسط و عدالت نمى‌كنند. بدترين قوم، قومى است كه كسانى را كه مردم را امر به قسط و عدالت بين مردم مى‌كنند به قتل مى‌رسانند.»

8- از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روايت شده كه فرمود:

«رأيت رجلًا من امّتي في المنام، قد أخذته الزبانية من كلّ مكان، فجاءه أمره بالمعروف ونهيه عن المنكر فخلّصاه من بينهم، وجعلاه مع الملائكة» [2].

«من مردى از امّتم را در خواب ديدم كه مأموران دوزخ او را از هر طرف احاطه‌