جنگ نيازى به او نيست، دراين صورت انفاق يك درهم با هفت‌صد حسنه برابر است و هر حسنه‌اى، از دنيا و آنچه در دنياست، يكصدهزار بار، بهتر و برتراست.»

تفصيل احكام‌

جهاد در راه خدا آنچنانكه حق جهاد است، جهاد بزرگ در برابر كفّار و منافقان، صبر و شكيبايى در امر جهاد؛ همه اينها به عنوان واجب و فريضه در قرآن كريم ذكر شده است. مقصود از اين سه مقوله چيست؟

الف- در انسان انرژى‌ها و توان‌هاى گوناگونى نهفته است، و خداوند از فضل خود، هر انسانى را با استعدادها و شايستگى‌هاى ويژه‌اى برترى داده، و او بر خويشتن آگاه است. پس اگر انسان همه توان خود را به كار اندازد، و همه انرژى خود را آزاد سازد، در واقع حق جهاد در راه خدا را انجام داده است، زيرا خداوند بعداز آنكه امر به جهاد كامل كرده فرموده است:

(... هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ...) [1].

«... او شما را برگزيد و در دين كار سنگين و سختى بر شما قرار نداد....»

اين آيه نشان مى‌دهد كه حدّ و مرز حق جهاد، رسيدن به حالت عسر و حرج است يعنى انسان، تا آنجا از توان و استعداد خود كار بگيرد كه اگر بالاتر از آن عمل كند، باعث مشقّت و دشوارى در زندگى او خواهد شد.

در آيه ديگر خداوند مى‌فرمايد:

(... لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ...) [2].