9- از حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده كه به شمعون بن لاوى در ضمن حديثى گفت:

«وأمّا علامة التائب فأربعة: النصيحة للَّه‌في عمله، وترك الباطل، ولزوم الحقّ، والحرص على الخير» [1].

«نشانه‌هاى توبه كننده واقعى چهار چيز است: اخلاص براى خدا در عملش، و ترك باطل، و ملازمت حق و حرص و اشتياق به كار خير.»

تفصيل احكام:

1- بر شخص مؤمن لازم است كه بطور هميشگى بياد آخرت باشد و براى سفر طولانى گريز ناپذير آمادگى بگيرد، زيرا اگر اجل او فرا رسيد، حتى يك ساعت هم جلو و عقب نخواهد شد.

2- يكى از راههاى آمادگى براى مرگ، توبه است. توبه كردن بعد از هر گناهى فوراً واجب است، و از شرايط توبه است: پشيمانى از گناه، عزم بر ترك آن، اداى واجب يا حقى كه ترك شده باشد همچون نماز و زكات و ردّ مظالم. و از آداب توبه: تضرّع به خدا، توسل به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليه السلام او، تمسك به آنان، جهاد در راه خدا، انفاق، عمل صالح، اخلاص و استغفار و طلب آمرزش در سحرگاهان مى‌باشد.

3- اداى امانتها و مسترد ساختن حقوق مخصوصا با ظهور نشانه‌هاى مرگ، بر انسان واجب است، و اگر به وصى خود اطمينان دارد،