نجاست ادرار است. مراد از منى به حسب لغت‌ [1] منى انسان است امّا در مورد آب ساير حيوانات، فقها گفته‌اند: منى هر حيوانى كه خون جهنده دارد مثل گاو و شتر، پليد است و بهتر آن است كه از آن اجتناب شود.

امّا در مورد آب بارورى ساير حيوانات، دليلى بر نجاست آن وجود ندارد.

بايد به اين نكته اشاره شود كه غيراز ادرار و مدفوع و منى و خونهاى سه‌گانه (حيض و استحاضه و نفاس) ساير آبهايى كه از آلت تناسلى خارج مى‌شود، پاك مى‌باشد مانند «مذى» كه در هنگام شهوت و ملاعبه و «ودى» كه بعداز ادرار و «وذى» كه بعداز منى خارج مى‌شود يا هر مايع ديگرى كه به خاطر بيمارى و غيره خارج شود.