6- اگر مقدار اندكى خون در ديگ جوشان بيفتد، آنچه در ديگ است نجس نمى‌شود زيرا طبق روايت، آتش، آن را خورده و از بين برده است و احوط است كه آن را به زمين بريزد. امّا اگر قطره‌اى شراب يا ادرار و مانند آن بريزد، آنچه را كه در داخل ديگ است، نجس مى‌گرداند و بايد دور ريخته شود.

7- اگر خون منجمد و لخته شده بر روى دست يا هر عضو ديگر، كاملًا به ماده‌اى ديگر مانند زخم خشك يا پوست تبديل شود، پاك مى‌شود و آن عضوى كه نجس شده نيز پاك مى‌گردد.

8- اگر سنگ آلوده به نجاست را روى آتش بگذارند و نجاست بسوزد و هيچ اثرى از آن باقى نماند اقرب اين است كه پاك مى‌شود وهمين حكم در اشياى ديگر نيز جارى است و احتياط آن است كه آن را بشويند.

9- خاك قبرستانهاى كفّار پاك است حتّى اگر يقين داشته باشيم كه گاهى در اثر تماس با نجس، نجس شده است يا خود نجس بعداز برطرف شدن نجاست آن، به خاك قبر تبديل شده يعنى جزء خاك شده است.

10- اگر از نظر علمى ثابت شود كه نجس به چيز ديگرى تبديل شده، آن شيئ پاك است و همچنين اگر ثابت شود كه نجس، به هر ترتيبى، از بين رفته و هيچ اثرى از نجاست باقى نمانده‌است، پاك شده‌است. البتّه دراين مورد نبايداحتياط ترك شود.

11- مستحبّ است آنچه ادرار اسب و استر و الاغ به آن رسيده، شسته شود و همچنين آن چيزى كه موش بر روى آن راه رفته و اثرى از