گردد روزه را باطل مى‌نمايد، پس‌روزه‌دار بايد از آن دو، خوددارى نمايد. غبار و بخار غير غليظ روزه را باطل نمى‌كند، اگرچه بهتر است از آن دو اجتناب نمايد. دودنيز حكم غبار و بخار را دارد.

2- كسى كه در شب ماه رمضان جنب شده است، لازم است كه قبل‌از فجر (اذان صبح) غسل نمايد، ولى اگر تنبلى كندتا فجر طلوع نمايد و او جنب باشد، لازم است كه روزه خود را قضا كند.

3- اگر در شب جنب شود، ولى در غسل نمودن سستى كند و بخوابد، يا يكبار بيدار شود باز به خواب رود تا اينكه صبح شود بر اولازم است كه روزه خود را قضا كند.

4- اگر روزه‌دارى در روز محتلم شود، يا بدون اختيار، منى از او بيرون گردد لازم نيست كه فوراً غسل نمايد.

5- اگر كسى در شب محتلم شود يا با همسرش نزديكى نمايد سپس بخوابد وقصدش اين باشد كه قبل‌از فجر غسل كند، ولى تا صبح‌از خواب بيدار نگردد، ضررى به روزه او وارد نمى‌شود.

6- كسى كه (در غير ماه رمضان) صبح بيدار شود در حاليكه جنب باشد، سپس غسل نموده ونيّت روزه مستحبّى نمايدجايز است، امّا در قضاى ماه رمضان لازم است كه روز ديگرى را براى قضا اختيار كند در صورتى كه با جنابت بعداز اذان صبح بيدارشده باشد.

7- كسى كه نذر كند مثلًا: در پنجشنبه اوّل هر ماه روزه بگيرد، اگر در آن روز با جنابت صبح كرده باشد، ضررى به روزه او واردنمى‌شود، بلكه غسل كند و نيّت روزه نمايد.

و نيز چنين است اگر سوگند ياد نمايد كه روز معيّنى را روزه بگيرد، و حتّى اگر روز غير معيّنى را نذر كند كه روزه بگيرد، روزه‌اش‌صحيح است.

8- غسل كردن قبل‌از فجر براى روزه كفّاره نيز شرط است، مانند: روزه واجب ده روز بر كسى كه در حجّ تمتّع قربانى نداشته‌است.

9- زن حائض نيز اگر از حيض پاك شود بر او لازم است كه قبل‌از فجر غسل نمايد، و زنى كه نفاس داشته باشد نيز چنين است، امّااگر در غسل كردن تا طلوع فجر سستى كنند بر آنان لازم است كه روزه خود را قضا نمايند.

10- بر زن مستحاضه، بنابر احوط، لازم است كه غسلهاى روزانه خود را بجا آورد تا روزه‌اش صحيح باشد، و غسل كردن براى‌نماز مغرب و عشا شرط صحيح بودن روزه‌اش نيست اگرچه اوْلى اين است كه تمام وظايف مستحاضه را انجام بدهد تا روزه‌اش كامل‌گردد.

11- حكم اماله كردن چنين است:

الف- استعمال شيافهايى كه براى معالجه است اشكال ندارد.

ب- اماله كردن با ماده مايع بنابر احتياط بر روزه‌دار حرام است و اگر چنين كارى نمايد