به درجه اطمينان نرسد نمى‌تواند نماز را شكسته بخواند.

8- مسافت معتبر در قصر با يكى از راههاى زير ثابت مى‌شود:

الف- علم حاصل از آگاهى و اندازه‌گيرى شخصى.

ب- شياع علم آور (يعنى شهرت بزرگى بين مردم به گونه‌اى اطمينان بخش).

ج- بينه شرعى يعنى شهادت دو مرد عال.

د- شهادت يك نفر عادل در صورتى كه سخن او موجب اطمينان شود.

ه- علايم راهنمائى و رانندگى كه مسافت راهها را نشان مى‌دهد در صورتيكه موجب اطمينان شود و همچنين كيلومتر شمارِ وسايل‌نقليّه جديد.

9- در موقع شك در تحقّق مسافت، جستجو و فحص كردن به اندازه‌اى كه شك برطرف شود يعنى فحص عادى عرفى و عقلائى‌كفايت مى‌كند.

10- اگر مقصد مسافر دو راه داشته باشد كه يكى به اندازه مسافت قصر (يعنى هشت فرسخ) وديگرى كمتر از آن است، چنانچه راه طولانى را پيمود، شكسته نماز بخواند و اگر راه كوتاه را پيمود تمام بخواند.

11- اگر شهر مانند شهرهاى قديم، ديوار داشته باشد، مبدء محاسبه مسافت از همان ديوار شهر است و اگر ديوار نداشته باشد، در شهرهاى كوچك و متوسط از آخر خانه‌ها يا تأسيسات شهرى كه در عرف جزء همان شهر به شمار مى‌آيند محاسبه مى‌شود امّا درشهرهاى خيلى بزرگ، محاسبه مسافت از همان نقطه‌اى است كه در عرف گفته شود كه مسافر است و در شهر خود نيست، مثل‌اينكه مسافرت خود را از فرودگاه يا ايستگاه قطار آغاز كند يا وارد بزرگراه بين شهرى شود، و يا مشابه آن.

12- امّا نقطه پايان در محاسبه مسافت در سمت مقصد، آن محلّى است كه مسافر آنجا قصد كرده است، نه ديوار شهر يا آغازتأسيسات شهرى. بنابراين اگر مقصد او، بازار معيّنى در وسط شهر باشد، مسافت تا محلّ رسيدن به آن بازار محاسبه مى‌شود.

دوّم- قصد پيمودن مسافت از ابتداى مسافرت:

1- براى اينكه احكام سفر بر مسافر جارى شود، بايد از آغاز سفر، قصد پيمودن هشت فرسخ را (يك طرفه ياتلفيقى) داشته باشد و اگر سفر را با همين قصد و عزم آغاز كند، واجب است نماز را شكسته بخواند.

2- اگر از ابتدا كمتر از مسافت معتبر را قصد كرده باشد ولى بعداز رسيدن به آنجا، مسافت‌ديگرى را نيز قصد كند كه مجموع آن دو، مسافت قصر شود، بنابر احوط دراين صورت اگر