10- اگر در اصل سلام نماز يا صحّت آن شك كند، چنانچه اين شك بعداز مشغول شدن‌

به تعقيبات نماز باشد يا بعداز شروع به نماز بعدى يا بعداز انجام چيزى كه نماز را باطل مى‌كند ونشانه اين باشد كه او از نمازش، فراغت يافته است، به اين شك اعتنا نكند زيرا او از محل آن گذشته است امّا اگر شك قبل‌از مشغول شدن به امور بالا باشد بايد سلام‌را بجا آورد.

11- اگر مأموم شك كند كه تكبيرة الاحرام را بجا آورده است يا نه، چنانچه گوش دادن اوبه قرائت امام يا مشغول بودن او به ذكر يا شكل و هيئت ايستادن او در صفّ به گونه‌اى باشد كه نشان دهد او در حال نماز است، وقت‌تكبيرة الاحرام گذشته ونبايد به شك خود اعتنا كند امّا اگر اين حالت را نشان ندهد، به نيّت مافى‌الذمّه (يعنى آنچه بر عهده‌اوست) تكبير بگويد و بعداز اتمام نماز، اعاده واجب نيست.

دوّم- شك بعداز سلام نماز:

1- اگر بعداز سلام واجب نماز، در صحيح بودن نمازش شك نمايد، به شكّش اعتنا نكند.

2- اگر بعداز سلام، شك كند كه برخى از اجزاء يا شرايط نماز (عمل باشد يا قول، ركن باشد يا غير ركن) را انجام‌داده است يا نه، به شكّش اعتنا نكند.

3- اگر بعداز سلام در شماره ركعتهاى نماز شك كند بازهم به شك خود اعتنا نكند به شرط اينكه يكى از دو طرف شك صحيح‌باشد مثل اينكه بعداز سلام نماز صبح يا مغرب شك كند در اينكه دو ركعت خوانده است يا سه ركعت، پس در نماز صبح، بنا را بر دوبگذارد و در نماز مغرب بر سه و چيزى بر او نيست يا اينكه در نماز چهار ركعتى شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج يا اينكه سه‌ركعت خوانده يا چهار يا پنج، بنا را بر چهار بگذارد و چيزى بر او نيست امّا اگر بعداز سلام شك كند بين يك و سه ركعت در نمازصبح يا بين دو يا چهار ركعت در نماز مغرب، نماز او باطل مى‌شود.

4- اگر در نماز چهار ركعتى، بعداز سلام و قبل‌از انجام دادن مبطلات نماز، شك كند بين دو وسه ركعت، بنا را بر سه بگذارد وركعت چهارم را بجا آورد و سپس نماز احتياط بخواند.

سوم- شك بعداز وقت:

1- اگر بعداز گذشتن وقت نماز، شك كند كه نماز خوانده است يا نه مثل اينكه بعداز طلوع خورشيد شك كند كه نماز صبح را بجاآورده است يا نه، به شك خود اعتنا نكند و بنا را بر اين بگذارد كه نماز را خوانده است و همچنين است اگر گمان كند كه نماز نگزارده‌است.

2- اگر شك يا ظن به نماز نخواندن، در وقت باشد، واجب است كه نماز را بجا آورد.