[69] ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمنِ عِتِيًّا آن گاه از هر گروه كسانى را كه در برابر خداى رحمان بيشتر سركشى كرده‌اند جدا مى‌كنيم.» در روز قيامت خدا به پيشواى مجرمان اشارت مى‌كند و او را به كنارى مى‌كشد تا پيشواى پيروان خود به سوى آتش باشد.

[70] ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلى‌ بِها صِلِيًّا و ما آنهايى را كه سزاوارتر به داخل شدن در آتش باشند بهتر مى‌شناسيم.» چه كسانى سزاوارتر از ديگران به دخول در آتش جهنم هستند؟ پيشوايان گمراه كننده و راهنمايان نظامهاى فاسد. اينان نخستين گروهند كه به آتش مى‌روند. و از پى آنها پيروانشان بر حسب نزديكى به ايشان رهسپار جهنم مى‌شوند.

مثلا اول پادشاه به جهنم مى‌رود و پس از او نخست‌وزير، سپس وزيران و پس از آنها كارمندان. آرى، بر حسب درجاتى كه در پيروى امام يا پيشواى ظالم داشته‌اند در روز قيامت روانه دوزخ مى‌شوند ...

[71] وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وارِدُها هيچ يك از شما نيست كه وارد جهنم نشود.» يك يك شما به جهنم داخل خواهد شد.

كانَ عَلى‌ رَبِّكَ حَتْماً مَقْضِيًّا اين حكمى است حتمى از جانب پروردگار تو.» اين حتم در اراده و عمل خداست. هم چنان كه انسان به اين دنيا مى‌آيد تا در آنجا امتحان بدهد به همين نحو در آخرت داخل در آتش مى‌شود. پس بايد در اين جهان كارى كند كه در آن جهان درنگ او را در آتش هر چه كمتر سازد. در حديثى از عبد اللَّه بن مسعود روايت شده كه رسول اللَّه (ص) گفت

«مردم به آتش داخل مى‌شوند و از آن بيرون مى‌آيند برخى به سرعت درخشيدن برق و برخى چون وزش باد/ 86 و برخى چون تاخت اسب ... و برخى چون‌