خداوند تعالى نيز آنچه او مى‌طلبيده به او ارزانى مى‌داشته.

رسالت عيسى‌

[31] وَ جَعَلَنِي مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ‌ هر جا كه باشم مرا بركت داد.

عيسى چراغ تابناك خير و سرچشمه فياض نيكى و پاكى بود.

هر كس بايد فرزند خود را چنين تربيت كند كه خير را بشناسد و آن را دوست بدارد و براى رفاه و سعادت ديگران بكوشد. چنين كسان هر جا كه باشند چشمه‌هاى بركت از وجودشان جارى است.

در تواريخ خوانده‌ايم كه حضرت فاطمه زهراء (ع) شبى در محراب عبادت خود نماز مى‌خواند و دعا مى‌كرد تا صبح بدميد. فاطمه (ع) براى همه مردم دعا كرد ولى براى خود و فرزندانش از خدا چيزى نخواست. فرزندش حسين (ع) كه خردسال بود در كنارش بود. گفت

«مادر، براى همه مردم دعا كردى و براى ما دعا نكردى. فاطمه گفت

چنين است پسرم ... اول همسايه سپس خانه».

بنگريد كه فاطمه فرزند خود را چگونه تربيت مى‌كند. او از همان آغاز فرزندان خود را به گونه‌اى تربيت مى‌كند كه مردم ديگر را بر خود ترجيح دهند و اگر خيرى هست نخست براى آنان بخواهند. عيسى نيز چنين تربيتى داشت.

وَ أَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيًّا و تا زنده‌ام به نماز و زكات وصيت كرده است.

/ 39 نماز و زكات بعد از پرستش خدا قرار گرفته‌اند. عيسى نيز براى صدق رسالت خود، خود را به اقامه نماز و دادن زكات موظف مى‌دارد.

اخلاق او

[32] وَ بَرًّا بِوالِدَتِي وَ لَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّاراً شَقِيًّا و نيز نيكى كردن به مادرم و مرا جبار و شقى نساخته است.