معناى واژه‌ها

111 [و عنت الوجوه‌]: عنوه به معناى خضوع و خوارى است و عانى به معناى اسير، و چيزى را با عنوه گرفتن يعنى با زور اخذ كردن كه موجب خوارى كسى كه از او گرفته شده مى‌شود. گاهى نيز عنوه با فرمانبرى و تسليم همراه است كه ذليل از عزيز فرمان مى‌برد.

121 [و طفقا يخصفان‌]: يعنى آدم و حوّا برگ بر خويش نهادند تا عريان نمانند.

/ 235

مسئوليت ... از يادآورى تا فراموشى‌

رهنمودهايى از آيات

انسان در برابر خداى سبحان با تمام وجود خاضع است و در روز قيامت اين خضوع به حد كمال است. اما در دنيا خداى تعالى به او فرصت داده تا اراده خويش بيازمايد. پس استطاعت آن دارد كه ترقى كند و فرا رود تا به صورت برترين مخلوقاتى كه قهرا و بگونه تكوينى در برابر خدا خاضع‌اند درآيد.

اين مسئوليت نياز به آن دارد كه همواره به او تذكر داده شود. هر چند انسان بر حسب طبع و فطرت احساس مسئوليت مى‌كند ولى بسا اتفاق مى‌افتد كه فشارهاى زندگى و وسوسه‌هاى شيطانى و مسائل و مشكلات زندگى مسئوليتش را از يادش مى‌برند. بنا بر اين نيازمند به هشدار دهنده‌اى است كه او را به مسئوليتش آگاه سازد.

از اين رو قرآن حكيم همواره يادآور اين مسئوليت است.