حيله‌گر خويش را گرد آورد و باز آمد.» آرى فرعون براى مبارزه كاملا مهيا شده بود.

[61] قالَ لَهُمْ مُوسى‌ وَيْلَكُمْ لا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذابٍ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَرى‌ موسى گفتشان: واى بر شما، بر خدا دروغ مبنديد كه همه شما را به عذابى هلاك مى‌كند كه هر كه دروغ بندد نوميد شود.» موسى پيش از آن كه معارضه را آغاز كند حجت را بر آنان تمام كرده و اين اتمام حجت به چند جهت بود.

اولا: او پيامبر بود و اولين وظيفه رسول، نجات مردم است به وسيله موعظه.

ثانيا: موسى مى‌خواهد وجدانهاى خفته آنان را بيدار كند كه اى جادوگران! اى خادمان رژيم فاسد! اى مزدوران ستمگران! بر خدا دروغ مى‌بنديد به جادوى خويش غره نشويد تا رسالت مرا تكذيب كنيد. به زودى به عذاب خدا گرفتار مى‌آييد، زيرا هر كس را كه خدا نعمتى داده بايد كه شكر آن نعمت به جاى آورد، اگر نه، نعمتش به محنت بدل مى‌گردد و موجب هلاكتش مى‌شود.

[62] فَتَنازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ‌ پس در كار خود به مشاورت پرداختند.» بعضى سخن موسى را تأييد و تصديق و برخى تكذيب كردند.

وَ أَسَرُّوا النَّجْوى‌ و پنهان رازها گفتند.»/ 182 معلوم مى‌شود درباره تصميمى اتفاق كرده بودند ولى آن را مخفى مى‌داشتند.

بعضى از مفسّران نوشته‌اند كه تصميمشان آن بود كه اگر موسى بر آنان غلبه كند در برابر او خاضع شوند. ولى از قدرت فرعون در هراس بودند.

[63] قالُوا إِنْ هذانِ لَساحِرانِ يُرِيدانِ أَنْ يُخْرِجاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِما وَ يَذْهَبا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلى‌ گفتند: اين دو جادوگرانى هستند كه مى‌خواهند به جادوى خويش شما را از سرزمينتان برانند و آيين برتر شما را براندازند.»