كه در تورات تحريف شده آمده است.

آيَةً أُخْرى‌ اين هم آيتى ديگر.» تا تحكيم آيت نخستين يعنى مار شدن عصا شود.

[23] لِنُرِيَكَ مِنْ آياتِنَا الْكُبْرى‌ تا آيتهاى بزرگتر خود را به تو بنمايانم.» خدا به موسى وعده مى‌دهد كه آيات ديگرى بزرگتر از اين آيات به او نشان دهد. از اين آيات يكى شكافتن دريا و غرقه ساختن فرعون و لشكر اوست و نيز نبايد آيات ديگر را چون آمدن ملخ و شپش و قورباغه و خون را فراموش كرد.

اما آيت بزرگتر پيروزى موسى (ع) است با همه موانع و مشكلاتى كه در پيش داشت در امر رسالتش.

[24] اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ نزد فرعون برو كه سركشى مى‌كند.» قرآن براى فرعون تنها به يك كلمه بسنده مى‌كند: سركشى. و اين خود به جاى هزار كلمه است. انسان سركش هر جريمه‌اى را مرتكب مى‌شود و هر كار بدى از او سر مى‌زند.

ضروريات رسالت‌

اينها خواستهاى موسى است و در واقع همان نقشه و برنامه كار او است.

/ 150 [25] قالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي‌ گفت: اى پروردگار من! سينه مرا براى من گشاده گردان.» يعنى مرا مهيا كن كه بتوانم با مشكلات مواجه شوم. من مى‌دانم كه تحمل امر رسالت كارى صعب است و من محتاج به دلى هستم كه بتواند به همه مشكلات پنجه درافكند و بر همه فايق آيد.

[26] وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي‌ كار مرا آسان ساز.» مشهور چنان است كه موسى (ع) براى كارهاى خدايى سخت خشمگين‌