بياموزد كه چه سان در عرصه پيكار خود را نبازيم و از برابر خصم واپس ننشينيم.

پس هدف پس از آمادگى ساز و برگ نبايد منحصر به قدرت بر دفاع باشد بلكه قدرت بر هجوم را نيز نبايد از ياد ببريم آن هم به گونه‌اى كه در دلهاى دشمن رعب و وحشت افكنيم.

تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ‌ تا دشمنان خدا و دشمنان خود را بترسانيد.» وقتى نيروى دفاعى پرتوان باشد و جبهه داخلى استوار، هرگز مشتى مردم ناتوان و ضعيف النفس و ضعيف الاراده فرصت نمى‌يابند كه به اميد جاه و مقام دنيوى با دشمن رابطه برقرار كنند.

وَ آخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ‌ و جز آنها كه نمى‌شناسيد و خدا مى‌شناسد.» تقويت نيروى دفاعى نيازمند هزينه‌هايى است. يقينا كه اين هزينه‌ها به هدر نخواهند رفت بلكه سود آن حتى افزونتر از آن سرمايه‌اى كه مصرف شده به جامعه باز مى‌گردد.

وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‌ءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ‌ و آنچه را كه در راه خدا هزينه مى‌كنيد به تمامى به شما باز گردانده شود و به شما ستم نشود.»/ 88 مراد اين است كه بى كم و كاست به شما باز مى‌گردد.

[61] آمادگى براى نبرد به معنى برانگيختن روحيه كشتار و تجاوز نيست بدين گونه كه هر كس دست به هر كارى كه بخواهد تواند زد. بلكه ضرورى است كه ملت به همان اندازه كه نيرومند است با انضباط هم باشد و اهتمام او به صلح از غرش به قتال بيشتر باشد.

وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها اگر به صلح گرايند، تو نيز به صلح گراى.» قرارداد صلح بايد به اختيار مقام رهبرى باشد و نيز نبايد كه خوف از تجاوز