خشنودى و محبت اوست همان محبتى كه مؤمن را وا مى‌دارد راه شهادت پويد تا مگر خشنودى او جويد.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ‌ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر به فوجى از دشمن برخورديد پايدارى كنيد و خدا را فراوان ياد كنيد باشد كه پيروز شويد.» پيروزى نتيجه ثبات و استقامت است و ثبات و استقامت به سبب ذكر خدا حاصل مى‌شود.

[46] شرط سوم پيروزى اطاعت از فرمانهاى خدا و رسول اوست. رسولى كه براى تنفيذ اوامر خدا به نام خدا فرمان مى‌راند.

وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌ و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد.» از بارزترين فوايد فرمانبردارى ايجاد وحدت و طرد همه اختلافهاست و ارجاع همه آنها به حكم خدا و رسول اوست. پس

وَ لا تَنازَعُوا به نزاع برنخيزيد.» ولى چرا بايد از نزاع پرهيز كرد؟

نخست: بدان سبب كه اراده را ضعيف مى‌كند و جرئت و شهامت از دل مى‌زدايد.

/ 72 دوم: عزت و كرامت را مى‌ميراند بدين گونه كه هر طرف مى‌كوشد با ايراد تهمتها و افترائات، شخصيت و حيثيت طرف ديگر را مخدوش و لكّه‌دار سازد. مسلّم است كسى كه شخصيتش خرد شده باشد و حيثيتش بر باد رفته باشد نمى‌تواند در برابر خصم چنان كه سزد پاى دارد و در مبارزه پيروز شود. اين است كه مى‌فرمايد

فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ‌ كه ناتوان شويد و مهابت و قوت شما برود.» از اين جا در مى‌يابيم رهبريى كه جامعه در پرتو آن به سر مى‌برد كشمكشهايى است كه رهبرى حقيقى به شمار نمى‌آيد، همان گونه كه دريافتيم عوامل نامرئى پيروزى دادن اعتماد و كرامت است به جنگندگان و كوچك‌