براى اين كه آدميان از خواب غفلت بيدار شوند قرآن همواره عذابى را كه
به سبب ارتكاب اعمال ناپسند خود در انتظار آنهاست به يادشان مىآورد عذابى كه اگر
خداى تعالى در نزول آن شتاب كند كسى از آنان بر جاى نخواهد ماند، زيرا گناهان بشر
بسيار است و عذاب الهى سخت. اما اين بشر نادان پيوسته خواستار تعجيل در عذاب است
بى آن كه بداند پاداش خير خير است و كيفر بد، بد است.
خداى تعالى همواره كيفر بديها را به تأخير مىافكند تا آنها را مهلت
دهد كه هر چه خواهند طغيان كنند.
فطرت انسان به گونهاى است كه هميشه او را به ترك عادات و افكار و
اعمال باطل فرا مىخواند از اين رو چون انسان را زيان و گرفتارى پيش آيد در هر حال
كه باشد خواه خوابيده و به پهلو افتاده و خواه نشسته يا ايستاده به درگاه خداوند
زارى مىكند ولى زمانى كه زيان و گرفتارى مرتفع شد بار ديگر كار خود از سر
مىگيرد. اين بدان سبب است كه دنيا و زخارف آن در چشم او آراسته است پس