106 مرجون: تأخيرشدگان و واگذاشتهشدگان تا امر خدا را ببينند.
/ 270
از صدقات تا تطهير
رهنمودهايى از آيات
در آيه پيشين داشتيم كه گروهى هستند كه هم اعمال نيك انجام مىدهند و
هم كارهاى ناپسند در اين آيات بيان مىكند كه چه چيز اين گروه را به صلاح مىآورد.
نخست گرفتن صدقات از ايشان را مطرح مىنمايد تا سبب پاكيزه شدن اموال و تزكيه نفوس
آنان گردد. قرآن پيامبر (ص) را فرمان مىدهد كه برايشان دعا كند تا سبب آرامش نفوس
آنان گردد نفوسى كه در ورطه گناه غرق شده است. خدا آنچه را كه به ظاهر بر زبان
مىآورد مىداند و از آنچه در دل نهان مىسازند آگاه است.
از آنجا كه خداى تعالى توبه بندگانش را مىپذيرد، نبايد اينان از
رحمت خدا مأيوس گردند، بلكه به انفاق صدقات روى نهند، زيرا خدا كه توبهپذير و
مهربان است آن صدقات را مىپذيرد.
وقتى مىگويد صدقات و توبه، مراد بى نياز شدن از عمل نيست بلكه بايد
عمل كنند و اين عمل است كه مورد نظر كرامت خداوند و پيامبرش قرار مىگيرد و خدا كه
داناى ظاهر و باطن و نهان و آشكار است پاداش عمل آنان را خواهد داد.
/ 271 گروه ديگرى از مردم هستند دورتر از اينان. حساب ايشان با خداست
خدا