چون عقيل دست خود براى گرفتن مال دراز كرد آن آهن بر دست او نهاد چون عقيل دست خود بكشيد على (ع) گفت

«اى عقيل! زنان فرزند مرده بر تو گريه كنند. آيا از داغى اين قطعه كه به آتش اين جهانى از روى بازيچه گرم شده مى‌نالى آن گاه مرا به آتشى كه خداوند جبار افروخته است مى‌كشانى؟ تو از اين رنج گذرا مى‌نالى و من از آن لهيب سوزنده ننالم؟.

[سوره التوبة (9): آيات 61 تا 63]

وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (61) يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنِينَ (62) أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحادِدِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِداً فِيها ذلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ (63)

/ 207/ 208

منافقان در راه منازعه با رسول (ص) و جلب خشنودى مردم‌

رهنمودهايى از آيات

بدان سبب كه منافقان با امر نبوت كه در وجود رسول اللَّه (ص) شكل گرفته‌