معرفى طبقات فاسد اجتماع‌

[43] از فوائد جهاد و انجام دادن كارهاى دشوارى كه خدا بر مؤمنان مقرر داشته است، تن پروران و رفاه جويان جامعه خود را محروم مى‌دارند، زيرا طمع آنها در جاه و مال است. البته فعاليت آنان در ميان جامعه الهى به سبب پاشيدن بذر تنبلى و تن پرورى در ميان مردم موجب تضعيف دستگاه رهبرى مى‌شود و ديگر نمى‌تواند حكمى صادر كند و دستورى بدهد زيرا به اجراى آن اعتماد ندارد./ 182 و هر گاه اين گونه عناصر مقامات دولتى را اشغال كنند مانع از رشد و ترقى جامعه مى‌گردند و هر كار مهمى كه پيش آيد اينان به گونه‌اى سعى مى‌كنند در آن شركت نكنند. بويژه چون جهاد پيش مى‌آمد اينان نزد رسول اللَّه (ص) مى‌آمدند و از او اجازه مى‌خواستند كه در شهر بمانند و با لشكر همراه نشوند از اين رو است كه مى‌فرمايد

عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ‌ خدايت عفو كند، چرا به آنان إذن ماندن دادى؟ مى‌بايست آنها كه راست مى‌گفتند آشكار شوند و تو دروغگويان را بشناسى.» [44] زيرا مؤمنان واقعى در هيچ شرايطى جهاد را ترك نمى‌كنند پس آنان كه به بهانه اجازت از پيامبر از جنگ تن زده‌اند منافقان‌اند.

لا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ‌ آنان كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند هرگز براى جهاد كردن با مال و جانشان از تو رخصت نمى‌خواهند و خدا پرهيزگاران را مى‌شناسد.» يعنى آنان كه از خدا مى‌ترسند و جز در مواقعى كه عذر حقيقى و موجه داشته باشند از جهاد سر بر نمى‌تابند.

[45] إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ‌ كسانى كه به خدا و روز قيامت ايمان ندارند و دلهايشان را شك فرا گرفته است و اين شك آنان را به ترديد افكنده است از تو