پردازند باز هم بر سر مسلمانان لشكر مى‌كشند و آتش جنگ مى‌افروزند. خداوند مسلمانان را وعده پيروزى داده ولى به شرطى كه ملتزم پرهيزگارى باشند.

اما بازى كردن با احكام خدا و تغيير ماهها بر حسب هواهاى نفسانى افزونى در كفر است و ضلالتى كه كفار گرفتار آن شدند اينان به ميل خود ماهى را در اين سال جزء ماههاى حلال به حساب مى‌آوردند و در ماه ديگر از ماههاى حرام مى‌شمردند و بدين گونه با تعاليم الهى مخالفت مى‌ورزيدند. انگيزه آنها در اين كار گرايش آنها به اعمال ناپسند بود خداى تعالى ضماير كافران در پرده پندار محجوب گرداند و قوم كافران را هدايت نمى‌كند.

خداى تعالى مؤمنان را مخاطب مى‌سازد كه چرا در رفتن به جهاد كندى و سستى به خرج مى‌دهند، آيا/ 170 اين كندى و سستى به خاطر دل بستن به دنياست، در حالى كه ارزش دنيا در برابر ارزشهاى اخروى پس اندك است.

شرح آيات

ماههاى حرام عقايد و آراء جاهلى‌

[36] سال را دوازده ماه است. قمر در آغاز هر ماه به صورت هلال نمودار مى‌شود تا به صورت بدر (ماه تمام) در مى‌آيد. سپس روى به كاهش مى‌نهد تا به محاق افتد و از نظرها ناپديد شود، سپس بار ديگر به صورت هلال آشكار شود. همه اينها در فاصله سى روز است و اين امر در سال دوازده بار تكرار شود. ما آدمى زادگان بايد كارهاى خود را بر حسب سنن طبيعت ترتيب دهيم نه بر حسب خواهشها و هوسهاى خود. سنن طبيعت همان حقيقتى است كه بر طبق آنها آسمان و زمين آفريده شده است. از مظاهر جاهليت عمل كردن بر حسب اهواء خود بود نه بر حسب سنن طبيعت و قرآن بدين امر تأكيد دارد

إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌ شمار ماهها در نزد خدا، در كتاب خدا از آن روز كه آسمانها و زمين را بيافريده است دوازده است.»