[29] هم چنان كه پيكار با مشركان بت پرست واجب است همچنين واجب است
كه با جماعتى كه تظاهر به دين مىكنند و در باطن مشركاند نيز به مقابله و مقاتله
برخاست. از اين شمارند، برخى از اهل كتاب و از ويژگيهاى آنان يكى اين است كه از
ايمان حقيقى بىبهرهاند.
قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ
الْآخِرِ پيكار كنيد با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان
نمىآورند.» ديگر آن كه دين اسلام را به عنوان مظهر آشكار و روشن ايمان حقيقى
نمىپذيرند
وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ
و چيزهايى را كه خدا و پيامبرش حرام كرده است بر خود حرام نمىكنند.» پس كسى كه در
برابر آيين خداوندى گردن نمىنهد چگونه ممكن است كه مؤمن شمرده شود. در آيه بعد
آمده است كه تسليم در برابر آيينهايى كه حبرها و راهبان مىآورند موجب سلب ايمان
به خدا و پرستش بتان بشرى مىشود./ 155 سه ديگر آن كه: از نشانههاى بىايمانى اهل
كتاب طرد تسليم در برابر نظام اسلامى و دولت اسلامى است.
وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا
الْكِتابَ و دين حق را نمىپذيرند از آنان كه كتاب داده شدند.» دين عبارت است
از تسليم به جان و خضوع به دل در برابر يك نظام يا يك شريعت. اين گروه اگر از
بتپرستان باشند واجب است كه تا پايان با آنان پيكار كرد ولى اگر از اهل كتاب
باشند، چون يهودان و مسيحيان و مجوس بايد قتال با آنان تا زمانى ادامه يابد كه
جزيه پردازند.
حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ
تا آن گاه كه به دست خود در عين مذلت جزيه دهند.»