ستمگرتر است.

وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ و آنها كه عليه شما دشمنى آغاز كردند.» معمولا مردم از پيمان شكنان در هراسند ولى خداوند مؤمنان را عليه آنان ترغيب مى‌كند و مى‌گويد

أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌ آيا از آنها مى‌ترسيد و حال آن كه اگر ايمان آورده باشيد سزاوارتر است كه از خدا بترسيد و بس.» زمانى كه انسان اصول و ارزشهايش را زير پاى نهد و به عهد و پيمانهاى خود با مردم، وقعى ننهد پس ديگر براى او از مكارم اخلاق چه باقى مى‌ماند كه او را مؤمن بنامند.

[14] از پيش نتيجه قتال براى خداى تعالى روشن است. از اين قرار

اولا: خداى تعالى به زودى كفار را به دست مؤمنان عذاب مى‌كند.

قاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ‌ با آنها بجنگيد، خدا به دست شما عذابشان مى‌كند.» و اين بدين معنى است كه خداوند بعضى از مشيتهاى خويش را از طريق مسلمانان به اجرا در مى‌آورد. پس بر مسلمانان است كه بشتابند و خدا گامهاى آنان را استوارى خواهد بخشيد. براى آنها تنبلى و سستى جايز نيست بويژه اگر آن را به نام توكّل بر خدا بخوانند.

ثانيا: كشتى عزت و غرور و گناه‌آلود آنان چون بر صخره استوار استقامت اسلامى برخورد كند درهم شكسته خواهد شد.

/ 131 وَ يُخْزِهِمْ‌ و خوارشان مى‌سازد.» پيمان‌شكنان درهم شكسته شدن كشتى عزت و غرور اجتماعى خود را به گونه ضربتى خرد كننده تلقى مى‌كنند.

ثالثا: خداى تعالى مؤمنان را يارى مى‌نمايد و به نسيم پيروزى دلهايشان را شادمان مى‌سازد.