كه با آنان مى‌بندند رعايت خواهند كرد؟ آيا جان و مالشان را محترم خواهند داشت؟ هرگز ...

كَيْفَ وَ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً چگونه پيمانى باشد كه اگر بر شما پيروز شوند به هيچ عهد و سوگند خود و خويشاوندى وفا نكنند.» اما اكنون آنان تظاهر مى‌كنند كه مردمى پاى بند عهد و پيمان خويشند و حقوق ديگران را محترم مى‌دارند.

/ 124 يُرْضُونَكُمْ بِأَفْواهِهِمْ‌ به زبان خشنودتان مى‌سازند.» يعنى با كلماتى تو خالى كه از زبان در نمى‌گذرند و به عرصه عمل نمى‌رسند.

وَ تَأْبى‌ قُلُوبُهُمْ‌ و در دل سر مى‌پيچند.» قلبا به آنچه مى‌گويند معتقد نيستند.

وَ أَكْثَرُهُمْ فاسِقُونَ‌ و بيشتر عصيانگرانند.» يعنى اساسا ملتزم به عهد و سوگند نيستند و ارزش آن نمى‌شناسند.

[9] آيا كسى كه دينش را به بهايى اندك مى‌فروشد مى‌تواند به ارزشها تمسك جويد؟

اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا آيات خدا را به بهاى اندك فروختند.» هر بهايى كه در برابر التزام به ارزشهاى معنوى پرداخت شود اندك است، زيرا شخصيت انسان و كرامت انسانى او حتى تمدن او وابسته به معنويات اوست و به ميزان التزام او به ارزشهاى معنوى است. بنگر چگونه ايشان دين خود به دنيا فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند و راه بر هر عمل خيرى بربستند.

فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ‌ و مردم را از راه خدا بازداشتند و بد كارى مى‌كردند.» [10] آنان به حقوق مردم بويژه به حقوق مؤمنان توجهى ندارند.

لا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ‌ عهد و