مىشود كه مسألهاى را براى كسى روشن نكنم و بخشهاى مختلف آن را با
هم در آميزم و نيز گفته مىشود
«لبست الثوب البسه»، و لبس عبارت است از درهم آميختگى كار و سخن و
«لا بست الامر» يعنى كار را براى او درهم آميختم.
شيعا: گروه گروه.
/ 92
به هنگام لحظات خطر
رهنمودهايى از آيات
در درس پيش گفتيم كه قرآن جوانب قدرت و سلطه خداوند را بر جهان و بشر
بيان كرده تا بر معرفت انسان بر پروردگارش و دوستى او بيفزايد و او را به خداى
نزديكتر كند و آزادانه به حقيقت ولايت خداوندى كه نشانههاى آن در همه جهان و در
نفوس ما پراكنده است معترف گردد.
اين آيات هم كه در اين بخش عنوان شده همين موضوع را از زاويه ديگرى
پى مىگيرد. بدين معنى كه هنگامى كه پرده كبر و غفلت از مقابل ديدگان ما به كنار
رود خطر را احساس مىكنيم و در اين هنگام به حقيقت نزديكتر مىشويم.
ولى چه وقت به امنيت و امان مطلق مىرسيم. آيا نه چنين است كه در
لحظه ايمنى، خوف بر ما چيره مىگردد كه مباد خطر باز آيد؟ آيا نه چنين است كه همان
خداوندى كه به هنگام بروز خطر- يعنى آن گاه كه ظلمت دريا و خشكى ما را در برگرفته-
او را از روى تضرّع و ترس بدون شايبه ريا مىخوانيم قادر است از فراز سر ما از زير
پاهاى ما ما را گرفتار عذاب كند يا حتى به دست يكى از افراد