/ 44 وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ و هر معجزه‌اى را كه بنگرند، بدان ايمان نمى‌آورند و چون نزد تو آيند با تو به مجادله پردازند كافران مى‌گويند كه اينها چيزى جز اساطير پيشينيان نيست.» قلب فرو بسته احساسات خود را در خدمت فرو بستگى و افكار مرده خود مى‌گذارد گوش از شنيدن حقيقت كر است و چشم از ديدن آن كور و زبان راه مجادله مى‌پويد و به مغالطه مى‌گرايد.

[26] حق ضامن زندگى نفس است ولى در نظر اينان چون سخن بيهوده‌اى است كه مردم را از پذيرفتن آن نهى مى‌كنند و بدين طريق زندگى و شخصيت و امتداد وجود خود را از دست مى‌دهند.

وَ هُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ يَنْأَوْنَ عَنْهُ وَ إِنْ يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ‌ اينان مردم را از پيامبر باز مى‌دارند و خود از او كناره مى‌جويند و حال آن كه نمى‌دانند كه تنها خويشتن را به هلاكت مى‌رسانند.»

بر لبه پرتگاه‌

[27] چون تكذيب كنندگان آيات خداوندى عذاب خدا را احساس كنند آن گاه در مى‌يابند كه در اثر ترك حق و حقيقت چه زيانى به خود رسانيده‌اند.

وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ‌ اگر آنها را در آن روز كه برابر آتش نگاهشان داشته‌اند بنگرى، مى‌گويند كاش ما را باز گردانند، تا آيات پروردگارمان را تكذيب نكنيم و از مؤمنان باشيم.» اگر فرزند بزرگ تو بيمار شود و مشرف به مرگ، در اين حال آنچه براى تو مهم است سلامت اوست و بس. مثلا در اين هنگام در اين فكر نيستى كه دكترى كه نزديك خانه تو است با تو رفيق است و تو از او رودربايستى دارى و به همين سبب او را بر پزشكان ديگر ترجيح مى‌دهى، يا نمى‌گويى كه پزشك خانواده كه به‌