معناى واژه‌ها

157 [عزّروه‌]: بزرگش داشتند و احترامش نهادند.

/ 462

بار گران و زنجيرها بر گردن يهود

رهنمودهايى از آيات

در سياق قصه موسى قرآن حكمت آموز به رسالت حضرت محمد بن عبد اللَّه (ص) اشارتى دارد تا زمان حال را به گذشته ربط دهد و از حقايق تاريخى درسى ديگر بياورد حكيمانه و يهود را به پيروى دين جديد ترغيب كند. روش قرآن در استدلال روشى فطرى است يعنى از نزديكترين راهها به دلها و وجدانها، بهره مى‌جويد. در اينجا نيز سخن از اين است كه اين دين جديد هم به همان ارزشهايى كه در دين موسى هست ارج مى‌نهد، افزون بر اين در تورات و انجيل كه در نزد آنهاست از اين دين خبر داده، پس ديگر انكار را چه معنى است.

در اين آيين هم چون ديگر آيينهاى الهى امر به كارهاى نيك مى‌كند و نهى از اعمال ناپسند. طيبات را حلال كرده و خبايث را حرام و هدف آن برداشتن بار