نشان خواهم داد.

شرح آيات

حكمت غيب‌

[142] چون قوم ناتوان بنى اسراييل با ايمان آوردن به موسى به پيروزيهايى رسيد، دلبستگى‌اش به موسى افزونتر گرديد. ضرورى بود كه اين دلبستگى به شخص موسى، به دلبستگى به رسالت او تحوّل يابد تا اين رسالت پس از او هم چنان استمرار يابد. از اين رو موسى به امر پروردگارش از نظرها پنهان شد. و اين غيبت چهل شب مدت گرفت. غيبت موسى براى قوم آزمايشى دشوار بود و سبب شد كه نقاط ضعف فرهنگى و اجتماعى آنان آشكار شود و موسى فرصتى يابد به گونه‌اى شايسته‌تر قوم را تربيت و هدايت كند.

وَ واعَدْنا مُوسى‌ ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ- سى شب با موسى وعده نهاديم و ده شب ديگر بر آن افزوديم.» و ما در مباحث آينده خواهيم گفت كه حكمت كامل كردن سى شب با ده شب ديگر در چه بود.

فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً- تا وعده پروردگارش چهل شب كامل شد.» اما وصيت موسى (ع) به جانشين و برادرش هارون، ضرورت حفظ و نگهدارى روشى بود كه سبب اصلاح قوم شده بود.

وَ قالَ مُوسى‌ لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ‌- و موسى به برادرش هارون گفت: بر قوم من جانشين من باش و راه صلاح پيش گير و به طريق مفسدان مرو.»/ 438 پيش از اين گفتيم كه امتها در آغاز قيام خود به سازندگى و توليد و اصلاحات روى مى‌آورند، ولى پس از چندى به نابودى و ويرانى و فساد مى‌گرايند.

موسى نيز برادر خود را سفارش مى‌كند كه مواظب بنى اسراييل باشد كه اكنون كه از