145 [الالواح‌]: لوح به صحيفه‌اى گفته مى‌شود كه براى نگارش آماده شده است.

/ 436

رشد و روحيه ايمان به خدا

رهنمودهايى از آيات

موسى سى شب با خدا وعده نهاد و رفت تا به وعده عمل كند. برادر خود هارون را به جاى خود نهاد و او را درباره قوم سفارشهاى اكيد كرد، از آن گونه سفارشها كه پيامبران به امت خود مى‌كنند، يعنى راه صلاح در پيش گيرند و از فساد بپرهيزند. موسى بدان اميد بود كه با خدا ديدار كند. چون آرزوى خود با خدا در ميان نهاد پروردگارش گفت كه به كوه بنگرد، اگر كوه در جاى خود قرار گرفت سخنش را وجهى است. ولى كوه پاره پاره شد و موسى بيهوش بيفتاد. چون به هوش آمد گفت اى خداوند! تو منزهى از آنچه من طلب كردم و من نخستين مؤمنان به تو هستم.

چه بسا اين امر آغاز آن انقلاب فرهنگى باشد كه پيامبران بعد و قبل از غلبه بر قدرت مقابل خود، به كار مى‌برند. خدا فرمانهاى خود را به موسى وحى كرد و بدون حضور هيچ كس ديگر از مردم رودررو با او سخن گفت. موسى مى‌بايست سخن و فرمان خداوند در گوش دل گيرد و از آن با كمال قدرت دفاع كند.

/ 437 خداوند در آن الواح كه بر موسى نازل كرد، هر چه را كه به سود مردم بود نوشت تا روح آنان تزكيه كند و همه قوانين را به آشكارا بيان داشت و موسى را فرمان داد كه از اين رسالت دفاع كند و پيام او را به قوم خود به مقتضاى موقعيت برساند و آنان را به اجراى دستورهاى الهى وادارد، و او را از نافرمانى و فرو گذاشتن فرمانها بر حذر داشت و گفت قوم را بگويد كه به زودى جايگاه نافرمانان را به شما