معناى واژه‌ها

136 [ذرأ]: آفرينش است به گونه اختراع و اصل آن به معناى ظهور است چنان كه گفته مى‌شود: «ملح ذرانى» (نمكى كه سفيدى آن آشكار است) و «الذرأة» به معناى ظهور پيرى است.

138 [حجر]: حجر الحرام.

/ 201

شرك و نمود آن در شريعت‌

رهنمودهايى از آيات

خداوند عليم و حكيم (همچنين غنى و رحيم)، طيبات را حرام نكرده است و حال آن كه مشركان بسيارى از چيزها را بر خود حرام كردند و به دروغ آنها را به خدا نسبت دادند. شرك، مشركان را به كشتن فرزندانشان واداشت و اين دروغ را نيز به خدا نسبت دادند و حال آن كه جبّارانى كه بر آنان فرمان مى‌راندند قصدشان اين بود كه با ترغيب و تشجيع مردم به قتل فرزندان مردم را از حيث مادى و معنوى به‌