جاى گرفته است سرچشمه مى‌گيرد. با وجود آن بيمارى اقامه برهان سودشان نكند.

از اين رو بايد به حال خودشان واگذاشت تا به جزاى اعمال خود برسند.

قُلِ اللَّهُ‌ بگو آن اللَّه است.» اوست كه ميان ما و شما حكم مى‌كند، شاهد است و شما را مى‌بيند. هم اوست كه اگر در واقع و حقيقة به او ايمان بياوريم به امر رسالت هم ايمان آورده‌ايم.

ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ‌ آن گاه رهايشان ساز تا هم چنان به افكار خويش دلخوش باشند.» يعنى سرگرم آنچه در خيال خويش پرورده‌اند و درباره آن به كشمكش پرداخته‌اند از انكار و عقايد. اينان از علم متابعت نمى‌كنند بلكه در پى بازيهاى لفظى و عقيدتى هستند.

خصايص و اهداف آيين ما

[92] ايمان به نبوت به طور عام ركنى از اركان ايمان به خداست ولى كفايت نمى‌كند. بلكه بايد به نبوتى ايمان آوريم كه ويژه عصر ماست و نبوت اسلامى چنين نبوتى است و بايد به چند دليل به آن ايمان آورد.

/ 132 اولا: آيينى است مبارك كه بشر را به سوى پيشرفت و ترقى و نمو و خير مى‌برد تا انسان والا جامه وجود پوشد.

ثانيا: در اصول با ديگر اديان الهى متفق است و از اين بر مى‌آيد كه نورى از همان چراغى گرفته كه ديگر اديان الهى گرفته‌اند.

ثالثا: آمده است تا جهان را از خواب غفلت بيدار كند و از جزيرة العرب و قوم عرب آغاز كرد.

رابعا: هدف گرويدن به آن هدف مادى نبوده است چون دسترسى به سلطه يا ثروت، بلكه هدف، هدفى معنوى است زيرا حاملان رسالت، همه مردان خدايند كه اوقات نمازهاى خود را مراقب‌اند و به روز قيامت ايمان دارند و از دين، دنيا