[58] چگونه ممكن است كسى كه همه آفريدگان در زندگى خود براى رزق به او نيازمندند، خود نيازمند روزى شود، چه اگر دوام فضل و پيوستگى نعمت و هميشگى روزى او نباشد، هيچ يك از آفريدگان باقى نمى‌مانند.

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ‌ «و خدا روزى رسان و رزاق است.» و روزى رسان نمى‌تواند روزى خوار و مرزوق باشد.

ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ‌ «دارنده نيروى شديد.»/ 77 پس در او ضعف و سستى وجود ندارد تا نيازمند طعام باشد، و نقصى در او نيست كه به تمام شدن و كمال محتاج شود، و قوت او عرضى نيست بلكه متين و شديد است، پس او سبحانه و تعالى مغلوب نمى‌شود، و در كارهاى خود دچار سختى و فشار نخواهد شد.

شايد آيه دلالت بر آن داشته باشد كه رزق خداوند متعال با عبادت كردن بندگانش نسبت به او پياپى خواهد رسيد، و پروردگار ما سبحانه و تعالى از زبان نوح عليه السلام در كتابش قرآن مى‌گويد فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً* يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً* وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً «پس گفتم كه از پروردگارتان آمرزش خواهيد چون او بسيار آمرزنده است* آسمان را بر شما فرو ريزنده باران مى‌كند* و به شما با مالها و فرزندان مدد مى‌رساند و براى شما باغها و نهرها پديد مى‌آورد». [61] [59] براى آن كه سرنوشتهاى گذشتگان عبرتى براى نسلهاى پس از ايشان باشد، و ناگزير اين را بايد بدانيم كه از سنتى الاهى و تبديل ناپذير پيروى مى‌كند، چه ستمگران به خاطر ظلمشان هلاك شدند، و هر كس كه بر راه آنان برود دير يا زود هلاك خواهد شد.

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحابِهِمْ فَلا يَسْتَعْجِلُونِ‌ «پس براى كسانى كه ستم كردند بهره‌اى همچون بهره ياران ايشان است، پس نبايد براى‌