/ 74 چنان كه يادآورى و تذكره را هدف آفرينش در همين سوره قرار داده
است
«وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ
لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ». [55]
و به همين گونه تعقّل را در اين گفتهاش سبحانه و تعالى هدف معرفى كرده است
وَ لِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُسَمًّى وَ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ.
[56] همچون آن كه آزموده شدن آدمى را در آيات متعدد هدف اساسى آفرينش
قرار داده است، همچون اين گفته او سبحانه و تعالى
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ
أَحْسَنُ عَمَلًا. [57] آزمايش به
نوبه خود راهى براى تكامل انسان است، و پاك شدن او از عوامل منفى و زيانبخش.
تكامل ... عاليترين هدف
از خلال ديدگاههايى كه ياد شد، به اين نتيجه مىرسيم كه: صعود انسان
در معراجهاى نزديك شدن به خداوند متعال عاليترين هدف آفرينش او است، و اين امر در
آزاد شدن وى از يوغ بندگيها و پاك شدن قلب او از هوى و هوس و شهوتها، و بالا رفتن
او از پلههاى صعود به جانب شناخت خدا و تقرب يافتن به او از راه كارهاى شايسته و
نيك است.
چون انسان به حد تقرب به خدا نزديك شود، رضوان و غفران و رحمتها و
ديگر نعمتهاى آماده شده از پيش او شامل حال وى مىشود، و چه كس شايستهتر از خدا
است كه بنده خود را كه در آستانه او ظاهر شده است به مهمانى بپذيرد و مشمول عنايت
خويش سازد؟ و از اين جا بايد گفت كه در آيهاى كه پس از اين