جز براى فريب دادن وعده نمى‌دهد.»/ 266 اين آخرين نقطه‌اى است كه شيطان و دستياران وى بر آن اعتماد و تكيه مى‌كنند، و آن اسلوب ترغيب و تشويق است، و به سبب خطرناك بودن اين نقطه، خداوند سبحانه و تعالى آن را تسفيه كرده، بدان جهت كه صداى دنيا و همانندهاى آن آدمى را چندان فريفته مى‌سازد كه چشمش كور مى‌شود و حق آشكار را نمى‌بيند.

غرور به معنى فريفتن است، و راغب در كتاب مفردات خويش آورده است كه: غرور هر چيزى است كه انسان را بفريبد، از جاه و شهوت و شيطان، و از آن جهت به شيطان تفسير شده كه او پليدترين فريبنده است.

پرستش خدا عصمت و هدايت است‌

[65] إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ‌- تو را بر بندگان من دست و تسلطى نيست.» پرستش خدا سبحانه و تعالى و پيوستگى پيدا كردن به او عصمت و وسيله هدايتى است براى آن كه آدمى در دام شيطان نيفتد، و سبب پيدا شدن هدايت در بينش و بصيرت، و نيرومندى در اراده، و پناهگاه در گرفتارى است، و آن كسان كه به خدا كافر مى‌شوند و به ريسمان او متشبث نمى‌شوند، شيطان با فريفتن خود آنان را گمراه مى‌سازد، و از سپاهيان خويش مايه هراس ايشان مى‌شود، و در مال و فرزند شريك ايشان مى‌شود.

به همين سبب هيچ كس نمى‌تواند بدون تمسّك به ريسمان محكم خدا از چنگال شيطان رهايى پيدا كند.

و به همان گونه برنده‌ترين سلاح شيطان ترساندن به صوت است، بزرگترين دژ مؤمن چيزى جز ايمان نيست كه او را از شر گمراه‌سازى مردمان دور نگاه دارد.

اين به بينشهاى حاصل از وحى و نور عقل حاصل مى‌آيد، و بنا بر اين نماز و