نمازهاى پنجگانه را برپا داريم و ما را به نماز مستحبّ شب فرمان مى‌دهد كه به توسط آن به پيامبر خويش مقامى ستوده و پسنديده بخشيد.

براى آن كه محافظ نظام اقتصادى و اجتماعى و تربيتى سالم باشيم و از تباهى كردن ابليس در آن جلوگيرى كنيم، بر ما لازم است كه از خدا خواهان آن شويم كه در ورود و خروج در كارها خواستار آن باشيم كه خدا ما را موفق بدارد، و از جانب خود سلطه‌اى به ما عنايت كند كه ياور ما باشد، و اين كه اطمينان داشته باشيم كه حق پيروز است و باطل از ميان خواهد رفت (81).

براى ايمنى از مكر و تلبيس ابليس بر ما است كه به دو امر برخيزيم

1- به ريسمان قيادت و پيشوايى الاهى تجسم يافته در شخص رسول اللَّه (ص) و خلفاى او از پيشوايان و فقيهان پس از وى متمسك باشيم و بر روش او رفتار كنيم. و آيات اين درس از صفات رسول در ايستادگى و شكيبايى و توكل و اطمينان داشتن به خدا سخن گفته است و گويى آنها برترين صفات براى آن پيشوا است كه ما را از مكر شيطان در امان نگاه مى‌دارد.

2- تمسك جستن و عمل كردن به قرآن و آن را ريسمان محكم خدا دانستن. و در آيات درس دوازدهم آمده است كه قرآن براى مؤمنين شفا دهنده و رحمت است، در صورتى كه ستمگران را جز زيانكارى و خسران چيزى نمى‌افزايد، و امكان آن هست كه از آيات اين درس چگونگى استفاده از قرآن و متمسك شدن به آن را استفاده كنيم، با اين بيان كه انسان به نعمتهايى كه به او مى‌رسد مغرور شود، كه چون بيايد اعراض كند و از آنها دور شود، و چون از دست برود/ 170 يأس او را در زير فشار قرار دهد.

مردمان با يكديگر اختلاف دارند و هر كس بنا بر روش خود عمل مى‌كند، و خدا مى‌داند كه راه برگزيده كدام يك از آنان بهتر به هدايت مى‌انجامد.

اما قرآن از جانب خدا است و معجز است كه اگر جن و انس به مدد يكديگر برخيزند نمى‌توانند به چالش با آن برخيزند، و در آن از هر چيزى مثلى آمده است، و آنان خواستار آيات مادى‌اند بدون آن كه به اين امر توجه داشته باشند كه‌