- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : استفتائات نویسنده : الخوئي، السيد أبوالقاسم جلد : 1 صفحه : 111 | ||||
|
ج -
روزه‌هايى كه به جهت مرض معذور از گرفتن آن بوده‌ايد و مرض هم ممتد بوده
تا ماه رمضان بعد، بر شما نه اداى آنها واجب بوده است، و نه قضاى آن در حال
حيات و نه بعد از ممات، پس وصيت به آن هم لازم نيست، فقط واجب است كه از
براى هر روزى فديه بدهيد و مقدار آن تقريباً ده سير طعام است كه بايد به
فقير داده شود. س 366- كسى كه در ذمه‌اش روزهء قضا و يا كفاره و يا نذر مطلق دارد مى‌تواند اجير ديگرى باشد يا نه؟ ج - بلى مى‌تواند. واللََّه العالم. س 367- دخترى كه نه سالش تمام شده ولى به واسطه ضعيفى و كمى قوه نمى‌تواند روزه بگيرد، و بعد از ماه رمضان تا ماه رمضان هم نمى‌تواند قضاى او را بگيرد، آيا قضا از او ساقط است؟ ج - در اين صورت هر وقت توانايى پيدا نمود بايد قضاى آن را بگيرد و احتياط واجب دادن فديه است براى هر روز سه ربع كيلو طعام به فقير در آخر سال آن رمضان كه افطار نموده بود. واللََّه العالم. كفارهء روزهس 368- زنى كه حائض در بين روز شد اگر قبلاً افطار كرده است كفاره بر او مى‌آيد و حرمتش از باب تجرّى است يا واقعاً حرام است؟ ج - در فرض مزبور اگر افطار عمدى نموده بود احتياط واجب دادن كفاره در آن است. س 369- اگر مردى به واسطه عذرى روزه نبود و زن روزه‌دار خود را مجبور كرد |
||||
| نام کتاب : استفتائات نویسنده : الخوئي، السيد أبوالقاسم جلد : 1 صفحه : 111 | ||||
|
www.eShia.ir