التمهید فی علوم القرآن - المعرفت، الشیخ محمد هادی

نام کتاب : التمهید فی علوم القرآن نویسنده : المعرفت، الشیخ محمد هادی جلد : 1 صفحه : 70

ساعة نزول الوحی علیه إذا کان أهل السماوات لا تتحمّل وقع صوته المدهش.
ثانیا: هذا النمط من الوحی الشدید الوقع علی نفسه الکریمة، کان یخصّ الوحی المباشر، کما تقدّم حدیثه. کما أنّ الروایة ذاتها تشی بهذا التفصیل، حیث جعلت من النوع الأوّل مثل صلصلة الجرس، فکان صوت الوحی النازل علیه مباشرة. و من ثم قال (صلی اللّه علیه و آله): و کان أشدّه علیّ، و جعلت من النوع الثانی ما یکلّمه الملک مشافهة فیعی ما یوحی إلیه فی حینه، لأنّه (صلی اللّه علیه و آله و سلم) کان حینئذ فی حالته العادیّة.
و زعم جلال الدین: أنّ النوعین اللذین أشارت إلیهما الروایة: أحدهما ما کان الملک النازل بالوحی مختفیا. و الآخر ما کان متمثّلا [1] و هذا مخالف لما یفهم من الروایة ذاتها، کما نبّه بذلک شیخنا الصدوق [2]. و مرّ فی حدیث الإمام الصادق (علیه السلام) [3].
ثالثا: إنّ الجذبة الروحیّة القویّة فی الصورة الأولی ربّما کانت توهم انفلات شی‌ء من الوحی، حینما یفقد (صلی اللّه علیه و آله و سلم) وعیه الظاهر.
لکنه (صلی اللّه علیه و آله) تدارک هذا الوهم بأنّه کان بعد ما یتقشّع غشوته یجد کلّ ما اوحی إلیه حاضرة ذهنه الشریف، کأنّما کتب فی کتاب، و لم ینفلت منه شی‌ء. و هذا معنی قوله (صلی اللّه علیه و آله): «فیفصم عنّی و قد وعیت».
و السبب فی ذلک: أنّ الوحی فی صورة المباشرة کان یخالط لبّه، و یتسرّب الی أعماق وجوده (صلی اللّه علیه و آله) بما انفذه اللّه فی قلبه الکریم «سَنُقْرِئُکَ

(1) الإتقان: ج 1 ص 44.
(2) کمال الدین: ص 85. و بحار الأنوار: ج 18 ص 260 ح 12.
(3) محاسن البرقی: کتاب العلل ص 338 ح 121. و بحار الأنوار ج 18 ص 271 ح 36.

نام کتاب : التمهید فی علوم القرآن نویسنده : المعرفت، الشیخ محمد هادی جلد : 1 صفحه : 70

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست