التمهید فی علوم القرآن - المعرفت، الشیخ محمد هادی

نام کتاب : التمهید فی علوم القرآن نویسنده : المعرفت، الشیخ محمد هادی جلد : 1 صفحه : 196

فی سور مکیّة، و ذلک لوجود الصلة القریبة بین الیهود و المشرکین قبل مهاجرة النبیّ (صلی اللّه علیه و آله) الی المدینة، کما تقدّمت الإشارة الی ذلک.
و قال أیضا باستثناء قوله تعالی: «وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ ... الی قوله: فُرُطاً» [1].
زعموها نزلت فی عیینة بن حصن، عرض علی رسول اللّه (صلی اللّه علیه و آله و سلم) و هو آنذاک بالمدینة، أن یتباعد مجلس فقراء المؤمنین، إن کان یرید إسلام عظماء البلد [2].
لکن الصحیح أنها نزلت فی امیّة بن خلف، عرض علیه (صلی اللّه علیه و آله و سلم) ذلک و هو بمکة فدعی النبی (صلی اللّه علیه و آله) الی طرد الفقراء و تقریب صنادید قریش [3] و لهجة الآیة و سیاقها أیضا تشی بذلک.
و فی المصحف الأمیری و تاریخ القرآن للزنجانی: استثناء قوله تعالی:
«وَ یَسْئَلُونَکَ عَنْ ذِی الْقَرْنَیْنِ ... الی قوله: لا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعاً» [4] تسع عشرة آیة.
زعموا أنّ الذین وجّهوا هذا السؤال الی النبیّ (صلی اللّه علیه و آله) کانوا هم الیهود أنفسهم، و من ثم کان نزول الآیات- بصدد الإجابة- فی المدینة [5].
و الصحیح أنّ المشرکین هم الذین سألوا هذا السؤال، لکن بتعلیم من الیهود، کان المشرکون بعثوا من یسأل الیهود عن أوصاف رسول اللّه، فأجابوهم

(1) الکهف 28. الإتقان: ج 1 ص 15، و تأریخ القرآن لأبی عبد اللّه الزنجانی: ص 29.
(2) الدر المنثور: ج 4 ص 220.
(3) أسباب النزول بهامش الجلالین: ج 1 ص 230. و الدر المنثور: ج 4 ص 220.
(4) الکهف: 83- 101.
(5) الدر المنثور: ج 4 ص 340.

نام کتاب : التمهید فی علوم القرآن نویسنده : المعرفت، الشیخ محمد هادی جلد : 1 صفحه : 196

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست