مناجات مطیعان

این مناجات معروف به «مناجات مطیعان» خدای تعالی است، به این شرح:
«اللهم الهمنا طاعتک، و جنبنا معصیتک، و یسر لنا بلوغ ما نتمنی من ابتغآء رضوانک، و احللنا بحبوحة جنانک، واقشع عن بصآئرنا سحاب الارتیاب و اکشف عن قلوبنا اغشیة المریة و الحجاب، و ازهق الباطل عن ضمآئرنا، و اثبت الحق فی سرائرنا فان الشکوک و الظنون لواقح الفتن، و مکدرة لصفو المنآئح و المنن. اللهم احملنا فی سفن نجاتک، و متعنا بلذیذ مناجاتک، و اوردنا حیاض حبک، و اذقنا حلاوة ودک و قربک، و اجعل جهادنا فیک، و همنا فی طاعتک، و اخلص نیاتنا فی معاملتک، فانا بک و لک، و لا وسیلة لنا الیک الا انت.
الهی اجعلنی من المصطفین الأخیار، و الحقنی بالصالحین الأبرار السابقین الی المکرمات المسارعین الی الخیرات العاملین للباقیات الصالحات الساعین الی رفیع الدرجات، انک علی کل شی‌ء قدیر و بالاجابة جدیر برحمتک یا ارحم الراحمین.»
«خداوندا طاعت و بندگیت را بر قلبمان الهام کن، و نافرمانی خود را از ما دور گردان، و آنچه از شوق به مقام رضوانت آرزومندیم راه وصولش را برای ما آسان نما و در میان بهشت جاودانت به ما منزل عطا کن و از چشم بصیرت ما ابرهای تاریکی و از دلهای ما پرده‌های ظلمانی شک و دودلی را دور ساز و گرایش به باطل را از باطن ما محو گردان و حق و حقیقت را در دلهای ما استوار کن زیرا که شک و گمانهای فاسد، باعث پیوند فتنه و فساد گشته و خوشیها و برخورداری ما را از نعمتها و بخششهایت، تیره و ناگوار می‌سازند.
خدایا ما را در کشتیهای نجات خود قرار ده و ما را از لذت مناجات خویش برخوردار ساز و از جویبارهای محبت خودت سیراب کن و حلاوت مقام قرب و دوستی خودت را بر ما بچشان و کوشش و تلاش ما را در راه معرفت خودت قرار ده و همت ما را در راه طاعت خودت مصروف گردان و ما را در معامله با خودت نیت خالص عنایت فرما زیرا که ما وابسته به تو و از آن توییم و وسیله‌ای جز تو نداریم.
خدایا مرا از برگزیدگان و خوبان درگاهت قرار ده و به نیکان و شایستگان ملحق کن که آنان به مقامات والا از دیگران پیشی گرفته و به سوی اعمال نیک مبادرت کردند و به کار شایسته و جاودانه پرداخته و به سوی درجات رفیع شتافتند، ای خدایی که بر هر کاری توانا و به استجابت هر دعایی سزاواری به حق رحمت بی‌پایانت ای بخشنده‌ترین بخشایندگان.» امام علیه‌السلام از درگاه خدا درخواست کرده و به پیشگاهش نالیده است تا اطاعت و بندگی خویش را در دل او اندازد و از نافرمانیهای خود او را به دور دارد و به گرانقدرترین و بالاترین آرزوهایش از وصول به رضوان و دستیازی به خشنودی و قرب جوار رحمتش برساند و در معامله با خود نیتش را خالص سازد و او را از جمله شتابندگان به خیرات و در زمره کارکنان برای مقامات جاودانه بهشتی قرار دهد.
منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 2)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام 1372.