عبادت امام سجاد

حضرت امام محمدباقر علیه‌السلام فرمود: خصلتهای پدرم حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام زیاد است منجمله: در هر شبانه‌روز مثل جدش امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام هزار رکعت نماز می‌خواند و پانصد درخت خرما داشت و کنار هر درختی دو رکعت نماز می‌خواند.
وقتی آماده‌ی نماز می‌شد، رنگ چهره‌اش دگرگون می‌شد و وقت ایستادن به نماز، مثل عبدی ذلیل و متواضع که در برابر پادشاهی جلیل و عظیم قرار گرفته و تمام اعضاء بدنش از ترس و خوف الهی می‌لرزید. نمازش مثل کسی بود که در حال وداع و آخرین دیدار با خداوندش است.
وقت نماز به هیچ کسی و هیچ طرفی توجه نداشت و تمام توجهش به خدای مهربان بود به طوری که گاهی عبایش از روی شانه‌اش می‌افتاد، اهمیتی نمی‌داد. و به آن حضرت می‌گفتند: می‌فرمود: «مگر نمی‌دانید مقابل چه قدرتی ایستاده‌ام و با چه کسی صحبت می‌کنم؟!»
می‌گفتند: پس وای به حال ما بیچاره‌ها با این نمازهایمان. حضرت می‌فرمودند: نافله بخوانید که نمازهای نافله جبران همه‌ی ضعفهای شما را می‌کند. [1] .
حجت داور، علی بن الحسین
شافع محشر، علی بن الحسین
حضرت سجاد، زین‌العابدین
سبط پیغمبر، علی بن الحسین
شمع محراب عبودیت بود
زینت منبر، علی بن الحسین
عارفان را در طریق عشق هست
ماه خوش منظر، علی بن الحسین
بعد ثارالله، بر اهل ولاست
سید و سرور، علی بن الحسین [2] .