عبدالله بن عباس

عبدالله بن عباس با همه عظمت شأن و مقام و عمر زیادی که داشت، از امام زین العابدین علیه‌السلام تجلیل می‌کرد و در مقابل آن حضرت با خضوع و تکریم خم می‌شد و همین که آن بزرگوار را می‌دید تمام قد از جا برمی‌خاست و با صدای بلند می‌گفت: «مرحبا به دوست دوست.» [1] .