سعید بن مسیب

در سال دوم خلافت عمر تولد یافته و در سال94 هجری وفات نموده است. سعید بن مسیب، افضل فقهای سبعه بود که بعد از صحابه در مدینه بودند و فقه عامه به آنان منتهی می‌شود [1] . علامه مقرم می‌نویسد که علمای سنت درباره پارسائی و عبادت سعید بن مسیب مبالغه نموده‌اند حتی ابن‌خلکان حکایت کرده است که او پنجاه سال نماز صبح را با وضوء نماز عشاء می‌خواند و اگر چه در محبت امام سجاد علیه‌السلام ثابت بوده و از جمله معتقدین به امامت وی بود ولی به تشییع جنازه حضرت حاضر نشد و به مسجد پیغمبر رفت که در خلوت دو رکعت نماز بخواند زیرا از خود امام چهارم شنیده بود که خداوند تعالی به پیغمبر صلی الله علیه و آله فرموده هر کس به من ایمان آورد و نبوت تو را تصدیق نماید و در مسجد تو دو رکعت نماز در حال خلوت بدون توجه و ملاحظه مردم بخواند گناهان گذشته و آینده او را می‌آمرزم. علی بن زید گوید، به سعید بن مسیب گفتم چرا بر نماز امام حاضر نشدی گفت، چون حضرت سجاد رحلت فرمود پیش خود گفتم حالا هر چه زن و مرد نیکوکردار و بدکردار است در تشییع جنازه او حاضر خواهند شد و مسجد به کلی خلوت است و چنین فرصتی دیگر به دست نمی‌آید خوب است بروم دو رکعت نماز بخوانم که مشمول مضمون حدیث مزبور شوم! چون به نماز ایستادم صدای تکبیری از آسمان شنیدم که تکبیر اهل زمین او را جواب داد، سپس تکبیر دیگری از آسمان و تکبیری از زمین شنیدم که تا هفت مرتبه تکرار شد! من ترسیدم و با رو به زمین افتادم و مدهوش شدم و چون به خود آمدم مردم از نماز آن حضرت برگشته بودند و من نه دو رکعت نماز را در مسجد خواندم و نه به نماز آن حضرت موفق شدم. علی بن زید گفت اگر من به جای تو بودم از این دو کار اختیار نمی‌کردم مگر نماز برای آن حضرت را و این نیست مگر خسران و زیان آشکاری که دامنگیر تو شده است.
پس سعید گریه کرد و گفت من نیز غیر از کار خیر اراده دیگری نداشتم و ای کاش برای نماز او حاضر می‌شدم [2] .