یکی از علماء بزرگوار نقل می‌کرد که متولّی نجف اشرف برایم می‌فرمود: یکروز یک هندی آمد جلوی صحن مولی علی(ع)، دستش را دراز کرد و چیزی گفت. دیدم یک سکه طلایی در دست او گذاشته شد. رفتم پیشش گفتم این سکه را با پول من عوض می‌کنی. مرد هندی با تعجب گفت برای چه؟ گفتم برای تبرک، با تعجب گفت مگر شما از این سکه‌ها نمی‌گیرید؟ من بیست سال است که هر روز یک سکه می‌گیرم.
علی(ع) ای جلوه ذات احدی
علی(ع) ای مظهر لطف صمدی
علی(ع) ای قبله عشاق جهان
علی(ع) ای آئینه لم یزلی
علی(ع) ای حافظ اسرار خدا
علی(ع) ای دُرّ یم لم یلدی
علی(ع) ای همسر زهرای بتول
علی(ع) ای گوهر بحر ازلی
علی(ع) ای باب امامان هدی
علی(ع) ای اصل نگین علوی
منبع : کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده، نشر مهدی یار