گروهی حدود 70 نفر از قوم «زطّ» که از هند به ایران آمده و سپس با امام آشنا شدند باتوجه به معجزات و کرامات حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به خصوص با شنیدن اخبار غیبی نسبت به خوارج، خطاب به امام گفتند:
«تو خدا هستی.»
امام علی علیه السلام تلاش فراوان کرد تا از عقیده خود دست بردارند، امّا آنها در انحرافات عقیدتی خود اصرار ورزیدند.
هر روز جلوی مسجد کوفه جمع می‌شدند و می‌گفتند:
«علی خدا و روزی دهنده ماست.»
قنبر اجتماع آنها را به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام گزارش داد،
امام آنها رابه حضور طلبید و فراوان نصیحت کرد، امّا آنها نپذیرفتند.
سرانجام آنها را در آتش سوزاند. [1] .